Op deze plaats geven de bestuurders van Pensioenfonds DNB om de beurt een inkijkje in hun ‘bestuurderswereld’. Deze keer is dat Bob Coppes. Hij zit sinds kort namens de pensioengerechtigden in het verantwoordingsorgaanEen orgaan waarin de actieve deelnemers, de pensioengerechtigden, eventueel de gewezen deelnemers en de werkgever zijn vertegenwoordigd en waaraan het bestuur verantwoording aflegt. Het oordeel van het verantwoordingsorgaan over het handelen van het bestuur wordt opgenomen in het jaarverslag. (VO). Bob deelt op deze plaats zijn eerste ervaringen met ons.
Spannend en uitdagend
‘Ik ben sinds kort officieel gepensioneerd. Maar ik was al ruim twee jaar eerder gestopt met werken. Ik heb toen mijn vakantiedagen opgemaakt en ben aansluitend met levensloop gegaan. Tot voor kort vulde ik mijn dagen vooral met reizen, schrijven en het penningmeesterschap van de VVE. Omdat ik zelf nooit kinderen heb gehad, had ik me voorgenomen om met kinderen te gaan werken zodra ik met werken zou stoppen. Dat doe ik nu enige tijd en dat brengt veel voldoening met zich mee. Ik help kinderen met een onderwijsachterstand via de programma’s School 's Cool en de VoorleesExpress. Zo heb ik onder andere een Syrisch jongetje en een Ghanees meisje geholpen. Ik help ze bij het leren lezen en rekenen. Het is niet altijd gemakkelijk, maar het is dankbaar werk om te doen.’
Mijn achtergrond
‘Ik heb in Groningen economie gestudeerd. Na mijn afstuderen ben ik een tijd accountmanager geweest van een Franse bank in Nederland. Daarna werd ik universitair docent, weer in Groningen. Na mijn proefschrift wilde ik graag weer terug naar de praktijk. Zodoende ben ik 1997 bij DNB begonnen. Ik heb in het bankentoezicht gewerkt, bij de bank zelf binnen het risicomanagement, en in het toezicht op verzekeraars. Je zou kunnen zeggen dat ik in mijn DNB-loopbaan alle takken van sport wel heb gezien. Behalve pensioen. En daar ga ik me nu dus in verdiepen.
Begin dit jaar was ik bij de eerste bijeenkomst na Corona van de Belangenvereniging Pensioengerechtigden van DNB. Jos Kleverlaan was daar ook als bestuurslid van Pensioenfonds DNB. Van hem begreep ik dat er in het VO een vacature zou ontstaan. Ik denk dat ik met mijn economische achtergrond van meerwaarde kan zijn en heb toen contact gezocht met het bestuur van de Belangenvereniging. Het leek me spannend en uitdagend om juist in deze tijd met pensioenen bezig te zijn. Er staat een enorme stelselherziening op stapel. Het klikte met het bestuur. Ik denk dat ik goed in staat moet zijn om de gepensioneerden en 'slapers' te vertegenwoordigen. En tegelijkertijd de belangen van iedereen te behartigen.’
BDE
‘Tijdens mijn studie kwam ik in aanraking met het boek ‘Leven na dit leven’ van Raymond A. Moody. Hij tekende de ervaringen op van klinisch doodverklaarde mensen die weer tot het leven terugkeerden. Dat boek maakte een diepe indruk op me. Ik las dat er niemand is die ons veroordeelt na onze dood. Veel later, nadat ik zelf boeken had geschreven over onderwerpen die ook met de dood te maken hebben, ben ik weer bij het onderwerp bijna-doodervaringen (BDE) uitgekomen. BDE's zijn levens veranderende ervaringen voor de mensen die ze hebben. Ik heb daar als wetenschapper naar gekeken, en ze zijn echt, daar is veel indirect bewijs voor.
Ik besloot de bijzondere verhalen en opvattingen van mensen die dit meemaakten in een boek te beschrijven. Voor mij spreekt er uit die verhalen heel veel hoop en positiviteit. Dat boek is inmiddels in drie talen vertaald.’
Aan de slag
‘Sinds 1 oktober van dit jaar ben ik nu in functie bij het VO. Dat is nog erg kort. Maar ik vind het nu al interessant. Er komt in pensioen veel samen wat me boeit. Vooral de stelselherziening en de overstap naar een nieuw pensioencontract gaat ons de komende periode bezighouden. Bij mij leeft op dit moment het idee dat niemand precies weet wat de gevolgen van die wet zullen zijn. Er moeten namelijk nog veel keuzes worden gemaakt. Ik heb erg veel zin om daarmee aan de slag te gaan.